بنابراین هرگونه طرح و برنامه توسعه گردشگری، اگر با هدف شناساندن ویژگی های اکولوژیکی فوق الذکر صورت گیرد و موجب تضعیف تنوع زیستی و آلودگی، آب و خاک، صدا و هوای منطقه نگردد، نه تنها مذموم نیست بلکه باید مورد حمایت نیز قرار گیرد. طرح گردشگری آشوراده که سابقه پیگیری بیش از دو دهه دارد، همیشه چالشی بین کارشناسان محیط زیست از یک طرف و صاحبان سرمایه و مجریان از طرف دیگر بوده است، چرا که فهم و درک مجریان از طرح های گردشگری بسیار متفاوت از تعریف گردشگری در مناطق ویژه زیستی می باشد و توضیحات کارشناسان برای آنها قانع کننده نبوده است، چرا که برگشت سرمایه در شیوه های اکولوژیکی بسیار ضعیف‌تر از شیوه های مرسوم گردشگری می باشد. این کشمکش در زمان تغییر دولت‌ها به اوج می‌رسیده است متاسفانه کماکان مجریان طرح‌ها بر همان طبل گردشگری عمومی و بدون ملاحظات زیست محیطی می‌کوبند و سازمان حفاظت محیط زیست نیز به درستی تاکنون کوتاه نیامده و قبول نمی‌کند که این منطقه با ارزش اکولوژیکی قربانی سودهای زودگذر و موقتی گردشگری بی‌ضابطه شود.
ظرفیت برد یا ظرفیت تحمل محیط برای هر منطقه متفاوت است و باید توسط کارشناسان محیط زیست محاسبه گرددنکته مهم دیگر در موضوع گردشگری، ظرفیت برد گردشگر در منطقه می باشد. ظرفیت برد یا ظرفیت تحمل محیط برای هر منطقه متفاوت است و باید توسط کارشناسان محیط زیست محاسبه گردد.
ظرفیت برد جزیره آشوراده مطابق محاسبات کمتر از ۵۰ نفر در روز و بدون اقامت شبانه است، در حالی که مجریان طرح ها انتظار حضور افراد به مراتب بیشتر و با اقامت شبانه را دارند که بسیار برای منطقه آسیب زا می باشد.
نکته آخر اینکه در گردشگری پایدار در محیط‌های بومی یک اصل مهم مشارکت دادن بومیان در فعالیت‌های مختلف آن است که هم موجب شکوفایی اقتصادی منطقه و هم باعث رشد و تبادل فرهنگی می‌گردد، بنابراین طراحی اقامت شبانه در بندر ترکمن و خارج از پناهگاه حیات وحش میانکاله، نه تنها برای بومیان درآمدزا خواهد بود، بلکه معضل حضور شبانه در محیط طبیعی را نیز رفع خواهد کرد.
